Legenda
"Istnieje legenda na temat powstania tej grupy skał:
Dawno, dawno temu, gdy w okolicy Folusza nie było żadnej świątyni
głęboko wierzący ludzie bardzo cierpieli z tego powodu. Cieszyły się za
to diabły, bo nie było słychać dzwonów, na dźwięk których bardzo bolały
je brzuchy i musiały uciekać z powrotem do piekła. Diabły rozzuchwaliły
się do tego stopnia, że ciągle kusiły ludzi do złego, tak, że ci bali
się z domu wychodzić. Ludzie wreszcie postanowili sprzeciwić się złu i
szybko zapadła decyzja o tym, że wybudują kościół w niedalekim Cieklinie,
a na jego dzwonnicy osadzą dzwony wytopione z czystego srebra. Wszyscy
zabrali się do pracy. Chłopi ścieli drzewa i zebrali najodpowiedniejsze
kamienie z okolicznych potoków, zaopatrzyli się też w piach i wapno.
Bardzo szybko wybudowano świątynię, a dzwony do niej zamówiono w
Przemyślu. Były tak ogromne i ciężkie, że do ich przewiezienia potrzeba
było aż ośmiu par koni. Mieszkańcy osadzili dzwony na wieży kościoła i
czekali tylko na przyjazd biskupa, który miał całość poświęcić.Diabły się zbuntowały, bo ich los rysował się w ciemnych barwach. Poszły więc do najstarszego po poradę, a ten poskrobał się po głowie i poradził tak: 'Niech najsilniejszy z diabłów wejdzie na wysoką górę z ciężkim kamieniem i ciśnie głazem w kościół. Zniszczy go i będzie po problemie.' Aby tak magiczna sztuka się udała diabeł musi to zrobić zanim o poranku kury zapieją, bo potem straci swą diabelską moc.
Diabły wybrały więc spośród siebie najsilniejszego, który chwycił ciężki kamień i ruszył przed siebie. Męczył się strasznie, bo kamień ciężki, a droga pod górę. Sapał, dyszał, ale kamienia nie upuścił. A gdy przechodził koło Folusza spostrzegł go pewien szewc. Od razu zauważył, że szykuje się coś niedobrego. A, że znał zwyczaje diabłów i wiedział, że nie są odporne na pianie kogutów, bo dnia nie lubią tylko noc, to pobiegł jak najszybciej do kurnika. Dźgnął szydłem największego koguta jakiego znalazł, a ten zapiał wniebogłosy. Diabeł na raz stracił swą moc, kamień mu wypadł i potoczył się do foluskiego lasu. Niedługo później biskup poświęcił kościół i diabły na dobre musiały wyprowadzić się z tej okolicy. Pozostał po nim tylko ogromny kamień na którym ponoć można jeszcze odnaleźć ślady pazurów najsilniejszego z nich, który uległ mądremu szewcowi."
ŹRÓDŁO: http://pl.wikipedia.org/wiki/Diabli_Kamie%C5%84_%28Folusz%29
Wejście od strony Folusza idealnie się nadaję na wyprawę z dziećmi w góry. Jest łagodne i nie zajmuje wiele czasu. Nawet już 2 latki mogą pokonać taką trasę.
